Ο χτύπος που έχασε η καρδιά μου
De batter mon Coeur s΄est arrete
Σκηνοθεσία: Ζακ ΟντιάρΣενάριο: Ζακ Οντιάρ, Τονίνο Μπενακίστα
Ηθοποιοί: Εμανουέλ Ντεβός, Ρομέν Ντουρί, Νιλς Αρεστρούπ, Νιν Νταν Φαμ
Παραγωγή: Γαλλία
Έτος: 2004
Διάρκεια: 108΄
Βραβεία: Φεστιβάλ Βερολίνου 2005
Πρώτη Προβολή: Ώρα 8.30 μ.μ.
Δεύτερη Προβολή: Ώρα 10.30 μ.μ.
Ένας νέος, ανώριμος άντρας ταλαντεύεται ανάμεσα σε ένα βρώμικο επάγγελμα και στο επάγγελμα του πιανίστα, σε μια ατμοσφαιρική, με ωραίες ερμηνείες, ταινία γύρω από τη μοναξιά και την ενηλικίωση, ριμέικ της αμερικανικής “Fingers”.
Σε απορροφά πλήρως ο ρυθμός, το πάθος, η πνιγηρή ατμόσφαιρα του οργισμένου αυτού χρονικού και η εκπληκτική ερμηνεία του Ρομέν Ντιρίς, που ζωγραφίζει με ανατριχιαστική ακρίβεια την αμφιθυμία του Τομ.
Η κρίση ταυτότητας ενός νεαρού άνδρα είναι σοβαρή. Ο Τομ διευθετεί οριστικά τις διαφορές με τον πατέρα του, φεύγει από τη σκιά του και ξαναβρίσκει μέσα του ένα πολύτιμο κομμάτι του εαυτού του, το οποίο αφορά τη μητέρα του, μια σολίστ του πιάνου η οποία πέθανε όταν αυτός ήταν μικρός.
Ριμέικ, μεταφερμένο όμως στη Γαλλία, του αμερικανικού θρίλερ “Fingers” του Τζέιμς Τόμπακ, είναι η νέα αυτή ταινία του σεναριογράφου και σκηνοθέτη Ζακ Οντιάρ (“Ένας πολύ διακριτικός ήρωας” και “Πάνω στα χείλη μου”). Στη βερσιόν του Οντιάρ, ο ήρωας είναι κτηματομεσίτης και η ταινία τον ακολουθεί στον βρόμικο, συχνά βάρβαρο κόσμο των κτηματομεσιτών (στο πρωτότυπο ο ήρωας, που τον ερμήνευε ο Χάρβεϊ Καϊτέλ, ήταν ανακατεμένος με την ιταλική μαφία), ενώ έχει εγκαταλείψει τη μουσική, και συγκεκριμένα το πιάνο, όπου έδειχνε να έχει ταλέντο. Πρόκειται για ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ενηλικίωσης που κάνει ο Τομ (μια πράγματι θαυμάσια ερμηνεία από τον Ρομέν Ντουρί), περνώντας από διάφορες δυσκολίες. Ταυτόχρονα, ο Οντιάρ καταγράφει τη μοναξιά του ήρωά του σε μια μεγαλούπολη (το Παρίσι), ο οποίος, παρά τα 28 του χρόνια, εξακολουθεί ακόμη να βρίσκεται σε στάδιο ανωριμότητας, όπου η έλλειψη της μητέρας τον έχει κάνει να στηρίζεται σε έναν πατέρα που τον θέλει να ακολουθήσει το δικό του επάγγελμα και που τελικά, χάρη στην εμφάνιση μιας ταλαντούχας Κινέζας πιανίστριας, την οποία και ερωτεύεται, αποφασίζει να δοκιμάσει και πάλι το ταλέντο του στο πιάνο.
Ο Οντιάρ αφηγείται την ιστορία του με φινέτσα και τρυφερότητα, με μια σε κίνηση κάμερα και με ένα νευρώδες μοντάζ, σε σκηνές γυρισμένες βασικά σε ένα νυχτερινό, απρόσωπο Παρίσι, στοιχείο που τον βοηθά να δημιουργήσει την απαιτούμενη, ιδιαίτερα σκοτεινή ατμόσφαιρα της ταινίας. (Ν. Φ. Μικελίδης)
Ζακ Οντιάρ - Φιλμογραφία
Γεννήθηκε στις 30 Απριλίου 1952. Regarde les homes tomber (See how they fall 1994), Un heros tres discret (1996), Norme francaise (1998), Sur mes levres (read my lips 2001), De batter mon Coeur s΄ est arete (20050, Les disparus (2006).
